در گذشته، برای لوله کشی آب در ساختمان ها، از روش سنتی استفاده می شد که بسیار پرکاربرد بود. در این روش، بیشتر از لوله های فلزی برای انجام لوله کشی استفاده می شد. اما با گذر زمان و به دلیل مشکلاتی از جمله اجرت بالای نصب به دلیل سختی کار، زنگ زدگی لوله ها در دراز مدت و همچنین وزن بالای لوله های فلزی، این روش دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرد. به جای لوله های فلزی، امروزه از موادی مانند پلیمر و PVC برای لوله کشی آب در ساختمان ها استفاده می شود. این مواد با ویژگی هایی مانند سبکی، مقاومت در برابر زنگ زدگی و همچنین نصب آسان و سریع، بسیار مناسب برای لوله کشی آب در ساختمان های مدرن هستند.

لوله کشی سنتی آب به روشی اطلاق می شود که در آن از لوله های فلزی، مانند لوله های گالوانیزه یا مسی، برای انتقال آب آشامیدنی و فاضلاب در ساختمان ها استفاده می شود. این روش سابقه ای طولانی دارد و تا چند دهه پیش، رایج ترین روش لوله کشی در ساختمان ها بود.

مزایای لوله کشی سنتی آب:

• مقاومت بالا: لوله های فلزی از مقاومت بالایی در برابر فشار و ضربه برخوردارند و عمر طولانی دارند.
• قابلیت انعطاف: لوله های فلزی را می توان به راحتی خم کرد و شکل داد، که این امر نصب آنها را در فضاهای مختلف آسان تر می کند.
• مقاومت در برابر حرارت: لوله های فلزی می توانند در برابر دمای بالا مقاومت کنند و برای انتقال آب گرم مناسب هستند.

معایب لوله کشی سنتی آب:

• هزینه بالا: لوله های فلزی به طور کلی گران تر از لوله های پلاستیکی هستند.
• فرسایش: لوله های فلزی در معرض خوردگی و زنگ زدگی قرار دارند، که می تواند منجر به نشتی و انسداد لوله ها شود.
• نصب دشوار: نصب لوله های فلزی نیاز به مهارت و تجربه دارد و زمان بیشتری نسبت به لوله های پلاستیکی می برد.

روش های لوله کشی سنتی آب:

• لوله کشی روکار: در این روش، لوله ها در سطح خارجی دیوارها و سقف ها نصب می شوند. این روش برای ساختمان های در حال ساخت یا بازسازی مناسب است.
• لوله کشی توکار: در این روش، لوله ها در داخل دیوارها و سقف ها قرار می ­دهند. این روش برای ساختمان های نوساز مناسب است و ظاهر زیباتری به ساختمان می دهد.

نکاتی در مورد لوله کشی سنتی آب:

• در انتخاب نوع لوله مناسب، باید به عواملی مانند نوع آب، فشار آب، دمای آب و محل نصب لوله ها توجه کرد.
• برای جلوگیری از خوردگی و زنگ زدگی لوله ها، باید از عایق مناسب استفاده کرد.
• لوله کشی آب باید توسط یک فرد متخصص و با تجربه انجام شود.

مقایسه لوله کشی سنتی و مدرن آب:

امروزه، روش های جدیدی برای لوله کشی آب وجود دارد که از مزایایی مانند هزینه کمتر، نصب آسان تر و عمر طولانی تر برخوردارند. لوله کشی مدرن به طور کلی به دو دسته لوله کشی کلکتوری و لوله کشی انشعابی تقسیم می شود.

• لوله کشی کلکتوری: در این روش، برای هر واحد مسکونی یک لوله جداگانه از منبع آب اصلی در نظر گرفته می شود. این روش مزایایی مانند دسترسی آسان به هر واحد و تعمیرات آسان تر دارد.
• لوله کشی انشعابی: در این روش، از یک لوله اصلی برای انشعاب به واحدهای مختلف استفاده می شود. این روش هزینه کمتری دارد، اما تعمیرات آن دشوارتر است.

انتخاب روش مناسب برای لوله کشی آب به عواملی مانند نوع ساختمان، تعداد واحدها، بودجه و سلیقه صاحبخانه بستگی دارد.